در ادامه این مقاله به بررسی دقیقتر جنبههای مختلف سنگ نیکل، از ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی گرفته تا روشهای استخراج، فرآوری و کاربردهای آن خواهیم پرداخت.
نیکل (Nickel) یک عنصر شیمیایی با نماد Ni و عدد اتمی ۲۸ با درخشش براق سفید- نقره ای است. نیکل متعلق به گروه فلزات انتقالی و یک فلز سخت و انعطاف پذیر به رنگ طلایی کمرنگ است.
سنگ معدن نیکل عمدتاً از نوع کرومیت و سولفید استخراج میشود. بزرگترین تولیدکنندگان نیکل در جهان شامل کانادا (۳۰٪ تولید جهانی)، روسیه، استرالیا، کوبا، اندونزی و نروژ هستند.
نیکل عمدتاً از سولفیدهای نیکل پنتلاندیت، پیروتیت و میلریت که حاوی حدود 1 درصد نیکل هستند و سنگ معدن لاتریتی حاوی آهن لیمونیت و گارنیریت که حاوی حدود 4 درصد نیکل هستند استخراج می شود.
در این مقاله نگاهی بر تاریخچه ی نیکل، پیشرفت های اخیر به دست آمده در حوزه آلیاژی این فلز، انواع آلیاژهای پایه نیکل، کاربردها و همچنین توضیحاتی در خصوص ویژگی های متالورژیکی آن خواهیم داشت.
سنگ نیکل یا نیکلیت (Nickelite) یک سنگ معدنی است که در آن مقدار قابل توجهی از عنصر نیکل وجود دارد. این سنگ معمولاً در معادن سولفیدی یافت میشود و در تولید نیکل از آن استفاده میشود.
سنگ معدن نیکل در 23 کشور استخراج می شود، در حالی که نیکل در 25 کشور مختلف ذوب می شود. فرآیند جداسازی نیکل به شدت به نوع سنگ معدن بستگی دارد.
سنگ معدن سولفید را می توان با استفاده از فلوتاسیون کف و فرآیندهای هیدرومتالورژی یا مغناطیسی برای ایجاد نیکل مات و اکسید نیکل جداسازی کرد. این محصولات میانی که معمولاً حاوی 40 تا 70 درصد نیکل ...
ویژگیهای عمومی معنی نام نیکل: از واژه سوئدی kopparnickel (سنگ معدن مس) گرفته شده است. معنی نام عناصر جدول تناوبی
یکی از منابع مهم اقتصادی نیکل، سنگ آهن لیمونیت است که اغلب 1 تا 2 درصد نیکل است. سایر کانی های مهم سنگ نیکل شامل پنتلاندیت و ترکیبی از سیلیکات های طبیعی غنی از نیکل به نام گارنیریت است.
