1. استفاده از متاکائولین در بتن باعث تسریع زمان گیرش اولیه بتن می شود. 2. به توسعه مقاومت بتن در سنین اولیه کمک می کند که باعث حذف زودهنگام قالب می شود و در نتیجه سرعت تولید را افزایش می دهد. 3.
این تحقیق به منظور بررسی اثر کائولن حرارت دیده شده در خواص مکانیکی و دوام بتن صورت گرفته و نتایج نمونه های تهیه شده از 27 طرح اختلاط با جایگزینی درصدهای متفاوت متاکائولن و میکروسیلیس در سیمان ...
وجود متاکائولین در بتن پر مقاومت باعث کاهش نفوذ پذیری این بتن نسبت به یون های کلر شده و کلر کمتری به درون بتن نفوذ می کند و این امر به دلیل اصلاح ساختار منفذی است که در بتن رخ داده است.
این ماده که از پختن رس کائولن بدست می آید به منظور افزایش مقاومت مکانیکی و پایایی بتن و در مواردی بهبود ویژگی های ظاهری بتن های تزئینی کار برد دارد.
بهبود رنگ و ظاهر بتن: متاکائولین معمولاً سفید است و می‌تواند به تولید بتنی با رنگ روشن‌تر کمک کند. این موضوع در بتن‌های معماری که زیبایی ظاهری اهمیت دارد، مزیتی مهم به شمار می‌آید.
ذرات متاکائولین تقریباً ۱۰ برابر کوچکتر از ذرات سیمان هستند که کاربرد آنها در بتن، منجر به چگالتر شدن بتن و غیر قابل نفوذتر شدن بتن در برابر آب می شود.
دانلود مقاله بررسی نقش متاکائولین در افزایش مقاومت بتن ورود | ثبت نام شماره موبایل خود را وارد کنید
به ندرت میکروسیلیس بدون کمک از hrwr در بتن مورد استفاده قرار میگیرد. متاکائولن یک پوزولان واکنشی است که اندارۀ ذرات آن به‌طور قابل توجهی بزرگتر است.
در این پژوهش آزمایشگاهی از 10، 20 و30 درصد متاکائولین به جای درصد وزنی سیمان در ساخت بتن استفاده شده و مقاومت فشاری آنها در محیط سالم و مخرب و در سنین 60، 90 و180 روز مقایسه شده است و نتایج آزمایش ...
این تحقیق به منظور بررسی اثر کائولن حرارت دیده شده در خواص مکانیکی و دوام بتن صورت گرفته و نتایج نمونه های تهیه شده از 27 طرح اختلاط با جایگزینی درصدهای متفاوت متاکائولن و میکروسیلیس در سیمان ...
نام کائولین، مشتق شده از واژه ای چینی به معنی تپه بلند است. سیلیس SiO2 و آلومین Al2O3 عناصری هستند که در کائولین بیشترین حجم را دارند و بالاتر از 70 درصد از جرم آن را تشکیل می دهند. در واقع این دو عنصر، اجزای اصلی تشکیل دهنده رس هستند. به خاک کائولین، خاک چینی نیز گفته می شود. کائولین به خودی خود به صورت فعال نیست و نمی تواند به عنوان یک م...
